Krzesiwo - czy to naprawdę aż tak trudne?

Kolejnym tematem, którym się zajmiemy, będzie jedno z trudniejszych zagadnień , czyli rozpalenie ogniska za pomocą krzesiwa. Istnieją 2 techniki, którymi możemy się posłużyć:


Pierwsza metoda polega na ustawieniu pręta krzesiwa pod kątem około 45 stopni w taki sposób aby koniec krzesiwa opierał się na podłożu i przygotowanej rozpałce. Ważne jest aby podłoże, na którym opieramy krzesiwo było stabilne. Jeżeli grunt nie jest zwarty to najlepiej rozpałkę rozłożyć na kawałku drewna. W tej technice krzesiwo pozostaje statyczne, a ruchy (krzesanie) wykonujemy iskrownikiem.
Do krzesania wykorzystujemy iskrownik znajdujący się zazwyczaj w komplecie z krzesiwem lub wykorzystujemy krawędź grzbietu noża, a w ostateczności krawędź tnącą noża. Wystarczy kilka energicznych ruchów iskrownikiem po pręcie krzesiwa aby wydobyć z krzesiwa wystarczającą ilość iskier. Należy pamiętać o tym, że im bardzie ostra krawędź iskrownika, noża tym więcej i bardziej „soczyste” będą uzyskane iskry. W przypadku niesprzyjającej pogodny lub słabej rozpałki można najpierw zeskrobać delikatnie trochę wiórek z pręta krzesiwa i dodać do przygotowanej rozpałki.

W drugiej technice ustawiamy pręt krzeszący tuż nad przygotowaną rozpałką np. 3-5 cm i przykładamy do niego krawędź iskrownika. W tej metodzie to iskrownik np. krawędź noża pozostaje statyczna, a ruch (krzesanie) wykonujemy ciągnąc krzesiwo w górę po krawędzi iskrownika. Iskry spadają swobodnie na ułożoną poniżej rozpałkę. Zaletą tej metody jest to, że przygotowana rozpałką np. wiórki kory, strużyny drewna nie rozlecą się przy krzesaniu. Metoda polecana szczególnie zaczynającym swoją przygodę z krzesaniem ognia za pomocą krzesiwa.

Rodzaje ognisk

Przejdźmy do trochę bardziej skomplikowanych rzeczy. Sama wiedza dotycząca rozpalania ognia to odrobinę za mało. Jeżeli nie wiesz jakie ogniska możesz rozpalać oraz jaka konstrukcja ogniska najbardziej Cię ogrzeje, a jaka najbardziej nadaje się do gotowania możesz stracić wiele cennego czasu, drewna - a w skrajnych warunkach doprowadzić się do śmierci. Istnieje kilka rodzajów ogniska które mają różne cechy i wykorzystuje się je w innym celu. I w tym właśnie artykule dowiesz się jaka konstrukcja daje najwięcej ciepła, jaka daje najwięcej światła, która pali się najszybciej i wiele, wiele innych przydatnych właściwości! A więc zaczynajmy.

Ognisko stożkowe (wigwam)

Konstrukcja ogniska stożkowego.Ognisko stożkowe ma charakterystyczny kształt wigwamu. Zużywa bardzo dużo paliwa (czyli drewna) i pali się bardzo szybko. Do czego najlepiej nadaje się ten typ ogniska? Ognisko stożkowe daje bardzo dużo ciepła (jednak nie polecam go do gotowania posiłków – gotowanie na nim wymaga zbudowania dodatkowej konstrukcji. Palenisko tego typu najlepiej wykorzystać do ogrzania się (pamiętaj że w przypadku odmrożeń lub wychłodzenia ciała należy stopniowo je ogrzewać. Jeżeli odmrożone dłonie przyłożymy od razu blisko ognia gwarantuje wam niewyobrażalny ból oraz najprawdopodobniej utratę dłoni – to samo dotyczy innych części ciała). Zatem przy ognisku stożkowym możemy się ogrzać oraz szybko wysuszyć ubrania!

Ognisko płaskie (piramida)

  OKonstrukcja ogniska, typu piramidagnisko płaskie składa się z kilku naprzemiennie ułożonych warstw drewna. Pamiętaj o tym aby nie układać drewna ciasno przy sobie – jeżeli tak zrobisz odetniesz dopływ powietrza i ognisko zgaśnie. Ten rodzaj ogniska pali się bardzo wolno dzięki czemu idealnie nadaje się na ognisko nocne – które zapewni Ci około godziny ciepłego snu, potem wystarczy dorzucić drewna i można spać dalej.

Ognisko sygnalizacyjne

Konstrukcja ogniska sygnalizycyjnego.Takie ognisko składa się z wysokiej konstrukcji która zapewnia odpowiedni dopływ powietrza – dzięki czemu ten typ ogniska pali się bardzo szybko, daje dużo ciepła i światła. Jak sama nazwa wskazuje takim ogniskiem najłatwiej jest sygnalizować swoją obecność. W jaki sposób? Na samym szczycie konstrukcji umieść duże ilości świeżej (czyli zielonej) trawy i liści. W ten sposób wytworzysz bardzo duże ilości dymu który może zwrócić uwagę załogi statku, helikoptera czy ratowników. Dlaczego warto właśnie to ognisko wykorzystać do powiadamiania innych osób o miejscu swojego położenia? Jeżeli na „zwykłe” ognisko położysz liście i trawę ognisko zgaśnie ponieważ odetniesz mu dopływ powietrza. Ognisko sygnalizacyjne, dzięki swojej konstrukcji ma duży dostęp do powietrza dzięki czemu na pewno go nie przygasisz! Pamiętaj! Trzy ogniska to międzynarodowy znak wzywania pomocy!

Ognisko w dole.

Schematyczny rysunek, przedstawiający ognisko w dole.Jest to dość nietypowego ognisko, dlaczego? Nie daje ono tyle ciepła co pozostałe typy, ale ma inną zaletę – jest niewidoczne. Takie ogniska, wykorzystywane są przez żołnierzy którzy muszą rozpalić ogień, a jednocześnie nie chcą łatwo zdradzić swojej pozycji. Żeby zrobić to ognisko na początku musisz wykopać dziurę w której rozpalisz ognisko. Pamiętaj o odpowiednim dopływie powietrza!

Ognisko „gwiazda”

To ognisko zapewne jest znane ludziom - zresztą jak wszystkie wcześniejsze - związanym z harcerstwem lub podobną organizacją. Takie ognisko zużywa mało paliwa i pali się dość długo – natomiast daje mało ciepła i światła.

Podstawy i potrzebny asortyment

Witam, nazywam się Jan Kaniecki i chciałbym przekazać Państwu kilka najważniejszych porad dotyczących rozpalania ognisk.

 Zacznijmy od tego, że krzesać ogień można tylko w miejscach specjalnie do tego przeznaczonych i nigdzie indziej. Wszystkie zamieszczone porady dotyczą rozpalania ognisk w legalnych miejscach, nie należy tego robić poza nimi.

Zacznijmy od tego, co musimy przygotować aby dobrze rozpalić ognisko.
Potrzebne nam będą zapałki lub krzesiwo, duża ilość chrustu : od najcieńszych do najgrubszych gałęzi. Będziemy także potrzebować rozpałki. Do tego celu znakomicie nada się kora brzozowa lub suche igły, które zapalają się niemal natychmiast od przysunięcia do nich ognia.

Poniżej przedstawiam prosty schemat zwyczajnego ogniska, a także rodzaje drewna i ich właściwości wykorzystywane przy różnych typach ognisk: